Hoogeveen – Yardenhuis Zevenberg is vrijdagavond op spectaculaire wijze geopend.
Pianist Harold Kooij en organist Ronald Knol zorgden voor een kippenvelmoment. Harold op de vleugel en Ronald op het kerkorgel, overgenomen vanuit de Kerkboerderij, speelden gezamenlijk Memory uit de musical Cats. Op de laatste klanken haalden wethouder Jan Steenbergen en Sabrina Franken, directeur uitvaartzorg van Yarden, een immens doek neer, waarmee een kunstwerk van Wessel de Ruijter werd onthuld. Zijn ‘bomen’, die symbool staan voor leven en dood, sieren een prominente wand in de ceremonieruimte. Vier bomen die groeien en drie bomen die terugkeren naar de aarde. De cirkel van het leven. Symboliek die universeel is. ‘Ik ben zelf heel gelukkig met het eindresultaat’, bekende De Ruijter zonder enige schroom. Het applaus dat volgde was veelzeggend.
De officiële opening van yardenhuis Zevenberg, het 25e crematorium van Yarden, was daarmee een feit. Een project waaraan maar liefst tien jaar is gewerkt. Waar onder anderen wethouder Jan Steenbergen en toenmalig wethouder Anno Wietze Hiemstra zich sterk voor hebben gemaakt. Op 17 december 2014 werd bij de gemeente het exploitatiecontract getekend. In 2016 kon de bouw eindelijk beginnen, die vervolgens acht maanden heeft geduurd. In al die jaren werd de vraag regelmatig gesteld: is Hoogeveen klaar voor een crematorium? Het antwoord is de afgelopen week al volmondig gegeven. Sinds een week is het nieuwe centrum operationeel en sindsdien hebben er al tien crematieplechtigheden plaatsgevonden.
Cirkel is rond
Wethouder Jan Steenbergen nam de aanwezigen mee terug in de tijd. Naar zo’n 2500 jaar geleden, toen de toenmalige inwoners van Drenthe ook in deze omgeving hun doden in grafheuvels begroeven. Volgens archeologen had de omgeving rond Zevenberg minimaal twintig grafheuvels, waarvan er nu nog drie over zijn. Precies op deze plek zijn ook doden verbrand, waarmee nu, in 2017 de cirkel weer rond is. Steenbergen zei trots te zijn. ‘Het is een voorziening voor onze inwoners, maar zorgt ook voor werkgelegenheid.’ Directeur Franken sprak de hoop uit dat het nieuwe complex niet alleen een crematorium en afscheidshuis is, maar ook een centrum voor activiteiten. ‘Zoals een buurthuis. Daarmee krijgt het ook een maatschappelijke functie’, stelde zij. Ze vertelde met trots over de keuze voor duurzaamheid met onder meer vijftig zonnepanelen, LED verlichting en de warmte van de verbrandingsoven die dient als warmtebron dankzij een speciale opslagmogelijkheid.
Gedurfd
Een gedurfde rol deze avond was weggelegd voor zanger René Karst, die koos voor luchtigheid, voor humor, wat verdriet kan verzachten. Hij grapte over nummers die de begrafenis top 10 net niet hadden gehaald. Met stip op nummer 1 zijn eigen: ‘Liever te dik in de kist dan weer een feestje gemist’. Het was gewaagd, maar menigeen zong voorzichtig mee.
Natuur
De officiële opening was drukbezocht. Er klonk steeds weer lof voor het crematorium en afscheidshuis met zijn stijlvolle, haast serene inrichting waarin de natuur een voorname rol speelt. Vogels maken op een van de muren een zweefduik tussen dwarrelende bladeren. Grote ramen gunnen eenieder een blik op het weidse landschap, dat gemakkelijk de gedachten doen afdwalen. Wolken die voorbij trekken, zonnestralen die er doorheen proberen te dringen en voorzichtig door het glas naar binnen vallen, bomen die wiegen in de wind. Natuur die troost kan bieden in een tijd van verdriet.
Anne Aalders
Wie dat wilde kreeg een rondleiding. De opbaarkamers, de ovenruimte, de familiekamer, de koffielounge, de koelcel, het was allemaal te bezichtigen. En steeds weer valt de aandacht voor de natuur op. Onder meer dankzij de binnentuin, maar vooral ook door de enorme foto’s van het Drentse landschap en bloemen en planten op de muren. Ook in ruimten waar je het minder verwacht, zoals daar waar de kist de oven in wordt geschoven en daar waar overledenen gewassen kunnen worden. ‘Yarden omarmt de historie’, zei directeur Franken. Niet voor niets werd de Historische Kring ingeschakeld voor het bedenken van aansprekende namen voor de verschillende ruimten en met name de afscheidskamers. Met dank aan Anne Aalders is dat gelukt. Hij inspireerde Yarden om oude Drentse floranamen te gebruiken en reikte de betekenis ervan aan. Zoals de Willing (wilg), Windelwee (kamperfoelie), Damberen (jeneverbessen), Leiloof (klimop), Hageldoorn (hagedoorn) en Edderblad (varen). Aalders legt in een boekje de achtergrond van deze namen uit. Hij ontving zelf uit handen van adledjunct-directeur Wilma Voortman het eerste exemplaar. Prachtig zijn alleen al de eerste woorden in dit boekje: ‘De koestering van de herinnering, is de troost van het verlies’ (David Davidse).
Open dag
Yardenhuis Zevenberg is zaterdag en zondag door iedereen te bezoeken. Bezoekers kunnen dan ook stemmen op een van de vijf kunstwerken die zijn genomineerd voor de bloemenherinneringsplaats.
volg @go2led